- کین دکتن
جاخوش کردن
معنی کین دکتن - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
کینه کشیدن، انتقام گرفتن، برای مثال همی برد بر هر سوی تاختن / بدان تاختن بود کین آختن (فردوسی - ۸/۲۲۰) ، کنایه از جنگ کردن
(بَ دِ نَ / نِ دَ)
لغت نامه دهخدا
دشمنی به دل داشتن. حقد در دل داشتن. عداوت و بغض از کسی داشتن:
چو دیندار کین دارد از پادشا
نگر تا نخوانی ورا پارسا.
فردوسی.
کین مدار آنها که از کین گمرهند
گورشان پهلوی کین داران نهند.
مولوی.
رجوع به کین دار شود
چو دیندار کین دارد از پادشا
نگر تا نخوانی ورا پارسا.
فردوسی.
کین مدار آنها که از کین گمرهند
گورشان پهلوی کین داران نهند.
مولوی.
رجوع به کین دار شود
(بَ دَ)
لغت نامه دهخدا
با دشمنان به جنگ برخاستن. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). جنگ آوردن:
به آورد هر دو برآویختند
همی خاک بر اختران ریختند
فراوان ز هر گونه جستند کین
نه این زآن سته شد نه نیز آن از این.
فردوسی.
، انتقام کشیدن. انتقامجویی کردن:
به زر مهر دادش یکی بدگهر
که کین پدر زو بجوید مگر.
فردوسی.
ببرّی سر بیگناهان ز کین
ندانی که جوید جهان از تو کین.
فردوسی.
یکی آنکه گفتی که کین نیا
بجستم من از چاره و کیمیا.
فردوسی.
به دست خویش قضا را به سوی خویش کشید
هر آنکه جوید از آن شاه کینه جویان کین.
فرخی.
کین نجویم که خود دراز شود
طعنه شان خود به عکس بازشود.
خاقانی.
به کین جستن مردۀ ناپدید
سر زندگان را نشاید برید.
(از العراضه)
به آورد هر دو برآویختند
همی خاک بر اختران ریختند
فراوان ز هر گونه جستند کین
نه این زآن سته شد نه نیز آن از این.
فردوسی.
، انتقام کشیدن. انتقامجویی کردن:
به زر مهر دادش یکی بدگهر
که کین پدر زو بجوید مگر.
فردوسی.
ببرّی سر بیگناهان ز کین
ندانی که جوید جهان از تو کین.
فردوسی.
یکی آنکه گفتی که کین نیا
بجستم من از چاره و کیمیا.
فردوسی.
به دست خویش قضا را به سوی خویش کشید
هر آنکه جوید از آن شاه کینه جویان کین.
فرخی.
کین نجویم که خود دراز شود
طعنه شان خود به عکس بازشود.
خاقانی.
به کین جستن مردۀ ناپدید
سر زندگان را نشاید برید.
(از العراضه)
(کُ کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
کین کشیدن. کینه کشیدن. انتقام گرفتن:
دگر اسب شبدیز کز تاختن
نماندی به هنگام کین آختن.
فردوسی.
همی برد بر هر سویی تاختن
بدان تاختن بود کین آختن.
فردوسی.
یلانی که شان پیشه کین آختن
شبانروز خو کرده بر تاختن.
اسدی
دگر اسب شبدیز کز تاختن
نماندی به هنگام کین آختن.
فردوسی.
همی برد بر هر سویی تاختن
بدان تاختن بود کین آختن.
فردوسی.
یلانی که شان پیشه کین آختن
شبانروز خو کرده بر تاختن.
اسدی
به دام افتادن
از کار افتادن، کم شدن میل جنسی، مبارزه بین دو گوسفند نر
برخورد کردن، دعوا کردن
دشمن شدن، یا کسی در پیچدن
از کوه پایین افتادن
هوایی شدن
نزدیک شدن، سرشاخ شدن
منقرض شدن، از بین رفتن، پایین افتادن، به زیر افتادن، زیر
در میان چیزی افتادن، بیهوده در کاری دخالت کردن، میانجیگری
پیش آمد، اتفاق افتاده افتادن، به وقوع افتادن، به وقوع
سقوط از نقطه ای نسبتا بلند به گونه ای که فرداز قسمت نشیمنگاه
جمع شدن حشره و آفتی مخصوص در برنجی کهنه
پافشاری کردن، اصرار نمودن
ماندگار شدن، نشستن
گرفتن عضلات گردن در اثر فرو افتادن از روی بالش
اسهالی شدن
جلو زدن از کسی یا چیزی
از صخره ی بلند افتادن
ماندگار شده
چارپایه کوچک چوبی